Voor de rubriek “Spotlight on” interviewen we iedere maand een lid van het Atelier Néerlandais. Deze maand: Erna en Victor de Bie van Studio AENEAE. We spraken ze over het ontstaan van AENEAE, hoe het is om met een familielid samen te werken en over hun toekomstplannen.
Studio AENEAE is een ontwerpstudio, opgericht in 2020 door broer en zus Erna en Victor de Bie. Zij richten zich op het maken van unieke en hedendaagse interieurstukken en meubels.
Hallo Victor en Erna, en wat leuk om jou, Erna, weer te zien na de nieuwjaarsborrel van het AN, waarvoor je speciaal vanuit Groningen naar Parijs was afgereisd! Hoe was het om op het Atelier Néerlandais te zijn?
E: Voor mij was het voor het eerst. Als Studio AENEAE hadden we al wel geëxposeerd in het Atelier Néerlandais*, maar ik was daar zelf destijds niet bij. De Nieuwjaarsborrel was een goede aanleiding alsnog naar Parijs te gaan ter kennismaking. Het was een geweldig dagje uit!
*Tijdens de expositie “À propos – pandémie: de impact op kunst en kunstenaar” die door het AN werd georganiseerd en daar in juni/juli 2021 plaats vond. (AN)
Victor, jij bent al een bekend gezicht op het Atelier Néerlandais.
V: Ja, ik ben er soort van kind aan huis.
E: Victor was al lid van het AN, daarna is Studio AENEAE lid geworden
V: In 2017 heb ik een aantal keer atelier gehouden op het AN, als artist-in-residence. De laatste keer was in 2018 en toen heb ik daar ook mijn werk dat ik daar maakte geëxposeerd. Aanvankelijk bedoeld voor een kleine groep mensen, groeide de expositie al snel uit tot een groter event. Van die expositie maakte fotografen-duo KLUNDERBIE (Wiglius de Bie en Nienke Klunder) een reportage, die vervolgens gepubliceerd werd in WOTH-magazine. Daar is voor mij alles begonnen.
Erna en ik zijn gaan samenwerken tijdens de Corona-pandemie. Nu zijn we ook als Studio AENEAE lid van het AN. Als je iets in Frankrijk en met name Parijs ambieert, dan is het gewoon ontzettend handig lid te zijn van het AN en daarmee een klankbord en uitvalsbasis in Parijs te hebben.
Wat willen jullie dan van Frankrijk en Parijs?
V: We zijn momenteel onze doelstellingen en activiteiten aan het herdefiniëren. De wereld is in korte tijd veel veranderd. Voor ons betekent dat het doorbreken van oude structuren en kijken naar nieuwe manieren van werken en presenteren.
E: Tijdens de expositie “À propos – pandémie” op het AN, leek de wereld net weer even open te gaan en hadden wij meteen een presentatie moment met ons werk, dat was heel prettig. Ik heb, omdat ik er zelf niet bij was, alleen maar de foto’s gezien, maar het was fijn weer naar buiten te kunnen treden met ons werk.
V: Onze presentatie had iets heel archaïsch. We hadden onze familie uitgebeeld tijdens de lockdown, door middel van geabstraheerde houten figuren, die tegelijkertijd ook als ‘bouwstenen’ dienden voor allerhande meubelen en objecten.
E: De combinatie van het zwart, wit en goud van de figuren kwam mooi in de ruimtes van het AN
V: Zwart-wit, als referentie naar gevangenispakken met hier een daar een gouden accent die het licht aan het einde van die schijnbaar eindeloze Corona-tunnel symboliseerde.
E: Aanvankelijk bedoeld als een eenmalige samenwerking, heeft de pandemie ons bij elkaar gebracht en werken wij nu vaker samen als broer en zus.
We houden de Dutch Design Week in Eindhoven en de Salone del Mobile in Milaan als ijkpunten aan voor het presenteren van nieuw werk. Het blijft altijd wel kriebelen om ergens iets te gaan doen, maar eigenlijk hebben wij aan die twee beurzen al zo’n beetje onze handen vol. Wij willen nu kijken op welke manier wij verder naar buiten kunnen treden. Daarin kan het AN zeker een interessante rol spelen.
V: Wij zijn, als het ware, in transitie.
Hebben jullie een project waar jullie mee bezig zijn, dat we in de nabije toekomst kunnen verwachten?
E: Momenteel zijn wij bezig met een sieraden collectie.
V: Met de sieraden zijn we begonnen naar aanleiding van onze laatste presentatie in
Eindhoven. We ontwierpen een kroonluchter met het concept van de bedelarmband.
E: De kroonluchters die wij ontwierpen zijn aan te kleden met allerhande accessoires.
De lamp kan worden gepersonaliseerd door er handgemaakte accessoires aan toe te voegen, zodat deze bij elke gelegenheid past. Door de verschillende handgemaakte ‘bedels’ aan de voet van de lamp te hangen, vast te klemmen en te draaien, kan het uiterlijk ervan in een handomdraai worden veranderd.
V: Sommige van deze onderdelen zijn één-op-één te vertalen naar bijvoorbeeld oorbellen. Op die manier ontstond als vanzelf het idee voor een sieradencollectie.
Jullie zijn wel van veel markten thuis. Hoe mag ik jullie werk definiëren?
V: Wij zijn ontwerpers en zien onszelf als toegepaste kunstenaars. We maken meubels, interieurstukken en nu ook sieraden.
E: In feite valt het werk allemaal onder toegepaste kunst. Zelf heb ik die overstap naar toegepaste kunst gemaakt tijdens de pandemie. Toen verdwenen eigenlijk alle kunstopdrachten als sneeuw voor de zon. Wat overbleef, en waar mensen veel aandacht voor hadden, was hun interieur. Ik heb een voorgeschiedenis in de toegepaste kunst, dus dat pakte ik weer op en begon meubels en accessoires voor in huis te maken.
V: Het is ook wel heel erg leuk als je zelf kunt maken waar je behoefte aan hebt op dat moment. Persoonlijk wil ik zelf zo min mogelijk spullen, maar de spullen die er dan staan mogen wel gevierd worden. Het is gewoon lol, met zijn tweeën iets bedenken, en dat dan samen gaan realiseren.
E: Als we bij elkaar zitten met een plan, vliegen de opties voorbij en dan moet je keuzes maken. Een klant van ons gaf daar op een gegeven moment richting aan door een kinderbed bij ons te bestellen. Daar kwam toen een vloerkleed bij, en een nachtkastje…
V: En nu dus ook een lamp, en vanuit de lamp de sieraden.
Dat kan ik me voorstellen, en als je samenwerkt zijn er nóg meer ideeën. Waar laten jullie je uiteindelijk door leiden?
V: We hebben een gevoel bij wat AENEAE is. Wij hebben allebei ons eigen werk, maar wij weten beiden altijd feilloos of iets een AENEAE-idee is, of een persoonlijk idee.
Kan je omschrijven wat een AENEAE-idee is?
V: Een AENEAE-idee is een idee, dat zonder elkaar niet te realiseren of te verantwoorden is.
E: Zo zijn, in mijn persoonlijke stijl, figuratieve elementen verboden. Ook bollen of cirkels had ik uit mijn werk gebannen. Nu, met AENEAE kan dat ineens wel weer.
V: We kunnen uit elkaars portfolio’s putten. Als een ontwerper die voor een ander modehuis gaat werken en zich laat inspireren door de archieven van het betreffende modehuis en er vervolgens zelf dingen aan toevoegt. Ik mag nu straffeloos met de vormen van Erna spelen en andersom.
V: Wat ik zo leuk vind aan AENEAE, is dat het één ontwerper lijkt, de ontwerpen komen dan ook uit dezelfde bron. Het is eigenlijk ondenkbaar dat iemand zoals Erna en ik überhaupt samen iets kunnen neerzetten, want we zijn totaal verschillend. Maar omdat we elkaar zo goed kennen, zijn wij heel tolerant naar elkaar. Erna is heel punctueel en ik ben dan weer meer volatiel.
V: Die schijnbaar onmogelijke samenwerking zie ik als onze kracht en kan ik het beste omschrijven als het vinden van die ene parel in die oester. Het is heel zeldzaam, en dat koesteren wij.
Ik ben heel benieuwd hoe jullie nieuwe werken eruit komen te zien. Hoe zien jullie de toekomst van AENEAE in relatie tot het AN?
V: Er is altijd een overvloed aan ideeën en om het overzichtelijk te houden, moeten wij keuzes maken in wat wij daadwerkelijk uitvoeren. Wij blijven hierbij heel dicht bij onze eigen behoeftes.
Wij concentreren ons op het ontwikkelen van nieuwe concepten en het maken van prototypes. Daarna is het belangrijk om partijen te zoeken die ons daarin verder kunnen en willen helpen. Wij zien daarvoor zeker ook mogelijkheden via het AN.
E: Wij zouden het heel leuk vinden om binnenkort met AENEAE naar het AN te komen, om binnen Parijs nog eens te kijken naar mogelijke samenwerkingen met Franse partijen en gebruik te maken van de verschillende faciliteiten en de ondersteuning die het AN biedt. En de gezelligheid natuurlijk!
We kijken er naar uit, jullie zijn altijd welkom!