Lilian Widdershoven is sinds 4 januari coördinator van het Atelier Néerlandais. Een opmerkelijk moment om te starten, middenin de corona epidemie, met een atelier dat de deuren vooralsnog gesloten houdt. Maar Lilian laat zich niet uit het veld slaan. ‘Ik ben optimistisch van aard en verheug me enorm op deze baan.’ Een eerste kennismaking.
Waarom klom je in de pen toen je de vacature van het Atelier Néerlandais zag?
Ik was niet per se op zoek naar een nieuwe werkomgeving, maar dacht al wel eens na over een nieuwe uitdaging. Toen ik de vacaturetekst van het Atelier Néerlandais las, had ik een gevoel van herkenning. Kunst en ondernemen, ontwerp en branding, Nederland en Frankrijk. Het grappige was dat ook anderen dit opviel. Los van elkaar stuurden twee vrienden me de vacaturetekst met de opmerking dat ze bij het lezen aan mij hadden gedacht. Ik kijk ernaar uit het Atelier Néerlandais beter te leren kennen en me voor de leden in te zetten.
Op je CV staat dat je een kunsthistoricus met ondernemersbloed bent. Vertel eens.
Ik heb kunstgeschiedenis gestudeerd en wist al heel jong ik dat ik die kant uit wilde. Mijn ouders namen me als kind geregeld mee naar musea en kunstbeurzen, zij brachten mij de liefde voor kunst bij. Het economische aspect vond ik als kind ook spannend, dat er aan een schilderij een prijskaartje hing en dat de mogelijkheid bestond zoiets moois te kopen. Wie bepaalde die prijs en wat maakte dat mensen dat wilden betalen? Fascinerend vond ik dat. Na eerst een tijd in de kunsthandel te hebben gewerkt, leerde ik bij een Frans verzekeringsbedrijf in Parijs het zakenleven kennen, maar kunst en cultuur zijn nooit ver weggeweest.
Sinds 2000 woon je in Parijs. Hoe ging dat?
Ik werkte voor een kunsthandel in de Spiegelstraat in Amsterdam. Op een middag vroeg een handelaar die op bezoek was of ik de overstap wilde maken naar zijn galerie in de Rue du Faubourg Saint-Honoré in Parijs. Ik waagde de sprong en ben sindsdien in Parijs gebleven, met uitzondering van enkele periodes in Buenos Aires en Barcelona, maar ook toen had ik een plek in Parijs en was dat mijn basis. Ik geniet nog altijd van deze stad, zelfs nu tijdens de corona-pandemie. Als ik de deur uitloop en om me heen kijk, waardeer ik de schoonheid en allure van Parijs.
Kende je het Atelier Néerlandais al?
Ja, ik ben er een aantal keren geweest. Ik herinner me een kunstexpositie en een literaire avond. Het is een prachtige plek, met mooie, lichte ruimtes en een gezellige, ongedwongen sfeer. Ook de locatie, naast de nationale assemblée en vlakbij het Musée d’Orsay en het Grand Palais, is bijzonder. Die ligging doet veel voor mensen uit Parijs. Fransen zijn gevoelig voor de status van een bepaalde wijk, een postcode, dat is hier veel belangrijker dan in Nederland. Het is geweldig om vanuit deze plek in de Rue de Lille de Franse en Nederlandse cultuur- en ontwerpwereld dichter bij elkaar te mogen brengen.
De afgelopen twaalf jaar was je als medeoprichtster verbonden aan Caselli, een prijswinnend bureau voor strategisch design. Welke ervaring neem je mee naar het Atelier Néerlandais?
In de eerste plaats weet ik wat het is om van nul te starten, je neus te stoten en door te zetten. Ik ben een pragmaticus en kan leden van het Atelier Néerlandais helpen contacten te leggen, ze vertrouwd maken hoe te opereren in een land als Frankrijk. Ik ben geïnteresseerd in de verhalen en ambities van cultuurmakers en ondernemers. Ik luister graag, vraag door en denk desgewenst mee. Als coördinator van het Atelier Néerlandais wil ik de leden vooruit helpen en de kansen voor Nederlandse cultuurmakers en ontwerpers in Frankrijk vergroten.
De deuren van het Atelier Néerlandais zijn vanwege de coronacrisis gesloten. Hoe ga je het werk de komende weken invullen?
Allereerst kennis maken met collega’s van de Nederlandse ambassade en op het Atelier Néerlandais met Joan Mols praten, die natuurlijk een schat aan ervaring heeft. Daarnaast zal ik snel contact met de leden zoeken en met andere nationale culturele instituten in Parijs. Er is genoeg te doen, daar maak ik me geen enkele zorgen over. Natuurlijk, het was mooier geweest als ik middenin een bruisend cultureel programma had kunnen starten, maar ik ben van nature optimistisch. We klimmen uit dit dal van corona en dan is het Atelier Néerlandais snel weer de plek waar Nederlandse en Franse cultuurliefhebbers, makers en ondernemers elkaar ontmoeten. Geweldig dat ik daaraan mag bijdragen. Ik kan niet wachten!
