Kunnen gebouwen ook landschappen zijn?

Kunnen gebouwen ook landschappen zijn? Dat vroeg landschapsarchitect Daniel Jauslin van DGJ Paysages zich af, en schreef er een proefschrift over. De tentoonstelling over de resultaten van zijn onderzoek is nu volledig digitaal te bezichtigen.

‘Als iets in 2020 duidelijk is geworden, dan is het de noodzaak van goede parken.’

Wat voor tentoonstelling heb je gemaakt?

‘Het is een uitwerking van mijn proefschrift aan de TU Delft in drie delen. Het eerste deel gaat over de vraag of gebouwen landschappen kunnen zijn, dat is het theoretische gedeelte. In het tweede deel wil ik mensen laten testen of mijn bewering klopt, door gebouwen te laten zien die aan mijn stelling voldoen. In het derde gedeelte vraag ik me af: Wat kunnen we hier nou mee?

Ik hoop dat het tot duurzame architectuur gaat leiden. We moeten landschappen integreren in gebouwen. Architectuur is nu namelijk een probleem: het kost enorm veel grondstoffen; dat zou juist duurzamer moeten. Over die vraag wil ik met jonge ontwerpers aan de slag in workshops. Het zou leuk zijn om dat in het Atelier Néerlandais te doen.’

Kunnen gebouwen landschappen zijn? Hoe bedacht je die vraag?

‘Ik bedacht dat tien jaar geleden met mijn promotor. En als je tien jaar geleden iets bedenkt, en het is nu nog steeds relevant: dan moet er iets in zitten! In die tien jaar is het aandeel groen in nieuwe gebouwen echt verdubbeld. Ook de Olympische Spelen in Parijs in 2024, worden de groenste ooit.’

Heb je een voorbeeld van zo’n gebouw dat een landschap is?

‘Een voorbeeld dat ik veel gebruik zijn de Bibliothèques Jussieu in Parijs. Die zijn in 1992 ontworpen door OMA, het Nederlandse architectenbureau en is eigenlijk een stad in een gebouw. Met opgevouwen boulevards binnenin. Het is “Parijs in een doos”.

Want Parijs is eigenlijk een stad en een park tegelijk. Toen Hausmann de stad opnieuw ging ontwerpen, werd hij geholpen door Paysagiste Alphand: die bedacht dat je door de hele stad van park naar park moest kunnen flaneren. Precies zo had je ook door OMA’s bibliothèques Jussieu kunnen flaneren.’

Wat zou je zelf nog graag willen ontwerpen?

‘Ah, een park natuurlijk! Een park, dat is echt de koningsklasse van de landschapsarchitectuur. We zijn nu voor de Uni Paris-Est in Créteil bezig met het uitwerken van een medische tuin voor een microbiologisch laboratorium. Het was aanvankelijk niet de bedoeling dat er een tuin zou komen, maar toen de architecten van Nickl het lab gingen ontwerpen, vroegen ze ons om er een tuin bij te ontwikkelen. Dit was nog net voor de lockdown. Inmiddels is iedereen duidelijk hoe belangrijk groen is binnen de steden.’

Op vrijdag 16 oktober vanaf 20:00 organiseert Daniel Jauslin een digitale ontmoeting aan de hand van drie concepten: Landschap als ervaring, landschap als grondstof, en landschap als tijd.

De digitale ontmoeting is hier te volgen via videoverbinding.

Dit zijn de deelnemers:

Friso Wijnen, Ambassade van het Koninkrijk der Nederlanden
Christian Müller, Architect
Dr. Isabella Pasqualini*, Architect et onderzoekster
Clément Blanchet*, Architect
Daniel Racine, Architect, SIA international
Daniel Jauslin PhD, Architecte Paysagiste, DGJ Paysages 

*. Nog te bevestigen.