Fotografe Jacquie Maria Wessels schenkt binnenkort een aantal foto’s uit haar serie Garage Stills aan het Rijksmuseum. Voor de rubriek Spotlight’s on: van het Atelier Néerlandais belden we met haar.
Wat zijn dat precies, Garage Stills?
Schilderachtige stillevens gemaakt in klassieke auto-reparatie garages met de aldaar aangetroffen attributen. Vervolgens op analoge wijze fotografisch vastgelegd. Het plan voor dit project kreeg ik toen ik mijn eigen auto af en toe naar een garage bracht. Aanvankelijk was die van een hele nette garagehouder, maar toen hij zijn zaak aan zijn zwager overdroeg, werd die garage bij elk bezoek rommeliger. Ik betrapte mezelf erop dat ik steeds heel benieuwd was naar hoe de garage er nu weer uit zou zien. Op een gegeven moment liet ik daar een koppelingsplaat vervangen, en zag hoe mooi zo’n verweerde koppelingsplaat eruit zag. Toen bedacht ik dat het aantrekkelijk zou zijn om die in zijn natuurlijke omgeving te fotograferen: de garage.
Hoe gaat dat in zijn werk?
Bij een geschikte garage vraag ik of ik naar binnen mag om te fotograferen. Neem mijn apparatuur, analoge camera en licht mee, en ga daar op zoek naar mysterieuze elementen met wonderlijke vormen en kleuren voor mijn ter plekke op te bouwen stilleven. Daar ben ik soms een hele dag bezig. De garage is nog echt een mannenwereld, waar ik als vrouw een beetje een outsider ben. Het valt me op dat er vaak ook mannen in die garage zijn die hun auto helemaal niet weg komen brengen, maar gewoon een bakkie koffie komen drinken. Die ouderwetse garages sterven langzaam uit, want de moderne auto wordt steeds meer een computer die in steriele ordentelijke ruimtes wordt onderhouden. De foto’s maak ik nog op 6×6 film en de prints worden op analoge wijze afgedrukt, deze verdwijnende ambachtelijkheid komt overeen met het ouderwets repareren van een auto.
De Garage Stills zijn wereldwijd gemaakt om culturele lagen mee te laten spelen in o.a. Turkije, Cambodja, Rusland, Polen, Marokko, Italië, Cuba, Sri Lanka, Zuid-Afrika en Tokio. In Tokio viel me op dat het een stad is met zijn eigen kleurenspel. In de foto’s die ik in de garage daar heb gemaakt zorgde ik er voor dat die kleuren uit de stad terug te zien waren in de foto’s. Wel in andere voorwerpen, maar toch dezelfde kleuren.
Waar ben je nu mee bezig?
Het is natuurlijk een beetje een vreemde tijd, omdat je niet kunt reizen en binnen moet blijven. Dus nu klop ik niet bij garagehouders aan. Ik ben bezig met een serie Fringe Nature, over het snijvlak tussen natuur en de stad, wat geestig genoeg weer vaak in de buurt van garages is. Daarbij kun je denken aan een verdwaalde roos bloeiend bij een lantaarnpaal in een industriegebied bijvoorbeeld. Ik heb altijd veel gereisd, in mijn geheugen kan ik gelukkig naar andere plekken. En ik teken nu meer.
Wat voor band heb je met de stad Parijs?
Ik kwam er voor Corona vaak, en zou er nu ook weer graag naartoe willen. Ik voel me daar altijd thuis. Denk eens aan de weidsheid van de Place de la Concorde. Dat is echt genieten. Paris photo, daar heb ik de curatoren van het Rijksmuseum ontmoet die nu een aantal van de Garage Stills in hun collectie gaan opnemen. Daar was ik echt verrast over, want het is een enorme eer om in de collectie van het Rijksmuseum te worden opgenomen. Overigens heb ik in Parijs geen garages gefotografeerd, maar wel poëtische foto’s, die herinneringen symboliseren.